Uit de recensies:

”Vertaler Ron Mesland levert fris en pittig Nederlands zonder te zwelgen in woordvondsten” - aldus NRC. Lees het hele artikel.

“Feestelijke en kleurrijke musical waarin alle cliches worden omgedraaid (...) Hoewel veel van de (...) plotlijnen beter te begrijpen zijn met

die Amerikaanse oorsprong in het achterhoofd hebben vertaler Ron Mesland en regisseur Sieta Keizer de musical op geslaagde wijze naar een

Nederlandse situatie getransponeerd” - Volkskrant - Lees het hele artikel

“Niet alleen de ijzersterke cast zorgt voor een geweldige voorstelling, de kostuums zijn eenvoudig, doeltreffend en passend bij de

personages. (...) De vertaling van Ron Mesland is perfect. Het is pas de tweede musical die hij vertaalt, voorheen vertaalde hij vooral

muziek. De vertaling past perfect bij de tijd van nu, simpel en doeltreffend (...) Is heel Nederlands met verwijzingen naar sporthelden

als Inge de Bruin en Sven Kramer en weet te raken.” Esther Derksen, Puur Theater

“Ja Zanna, Nee Zanna mag dan over heftige thema's gaan, de musical zelf is absoluut niet zwaar. Ron Mesland nam de vertaling en

bewerking voor zijn rekening en laat ook in de Nederlandse teksten humor doorklinken. Waar veel musicals struikelen over

ingewikkelde of ouderwetse teksten is “Ja Zanna, Nee Zanna” helemaal van deze tijd.” Thomas vd Heijden, Musical Info

(…)Het publiek reageert oprecht uitbundig op de vele grappen en woordspelingen die elkaar in een hoog tempo opvolgen.

De cast levert dan ook uitstekend werk af en weet in spel, zang en dans het uiterste uit script en muziek te halen.

Het decor is minimalistisch te noemen (…) Meer hebben de acteurs ook niet nodig. Zij weten zonder hulpmiddelen elk

hun personage energiek en trefzeker neer te zetten. (…) De grote blikvangers, zowel door hun prestaties als ook door de aard

en omvang van hun rol, zijn Boris Schreurs en Matthew Michel. Daarnaast weet iedere acteur zijn of haar moment te pakken

en op eigen wijze te stralen. Een roze feestje dus ook voor de creatives: Sieta Keizer die de regie voor haar rekening nam, en Guillermo Blinker, verantwoordelijk voor de choreografieën. Ron Mesland zorgde voor de ludieke vertaling en bewerking van het oorspronkelijke Zanna, Don’t (...) en de muzikale leiding was in handen van Menno Theunissen. Regina Rorije zorgde voor de voortreffelijke styling van de acteurs.” Stefanie,  http://www.musicaljournaal.nl/?p=10226

filmpje links: Interview met Boris Schreurs

voor Margreet Dolman (Betty Asfalt)  >

filmpje rechts: Interviews + fragmenten uit

Ja Zanna Nee Zanna repetities,

gefilmd door Avro >>

Tekstfragmenten

& Trivia van

Ja Zanna, Nee Zanna door Ron Mesland

In april 2012 werd ik gemaild door Sieta Keizer van M Lab of ik zin en tijd had om de musical “Zanna Don’t” te vertalen. Jan Rot had geen tijd en had mijn naam genoemd. Na me via Youtube en internet op de hoogte gesteld te hebben van stijl en inhoud leek dit een aardige uitdaging.

Positivisme

De sfeer van het origineel wordt bepaald door de Amerikaanse High School - musical traditie. Elementen van Grease, Xanadu (zie de titel Zanna Don’t), Rent en Glee liggen voor het oprapen.

Wat “Zanna” origineel en zelfs een tikje gedurfd maakt is de combinatie van uitgesproken homo-thematiek met een ongekende frisheid en positivisme. Iedereen die de kunst- en literatuurgeschiedenis van de homo-emancipatie kent weet dat in elke serieus te nemen film en in bijna ieder boek de homo als hoofdpersoon doorgaans een moeizaam leven leidt. Een enkele uitzondering als “Maurice”, de ook verfilmde prachtroman van E.M. Forster uit 1913 daargelaten, is het tot op heden ongewoon om een homothema een puur positieve lading te geven in een kunstuiting. Ook in “Rent” en “Bare” (de musical die ik eerder vertaalde) is de ellende niet van de lucht.

Nee, dan Zanna. Annie M. G. Schmidt, Cole Porter en Hair lijken te herleven in de luchtige score - overgoten met een retro-hippe Love & Peace saus (hip in 2003 toen de musical verscheen). Wie “En nu naar bed” van Annie M.G. Schmidt kent (met boze fee Conny Stuart en goede fee Mary Dresselhuys) of zich de licht absurdistische sfeer van Ja Zuster Nee Zuster voor de geest kan halen snapt waar het heengaat, en dat dan gecombineerd met stevige dans-pop.

Wat ook heel opmerkelijk is: er zijn in “Ja Zanna” lesbo’s, die naast de jongens een gelijkwaardige en ook al positieve rol hebben. Ik geloof niet dat ik dat eerder heb gezien, en ik heb de afgelopen 40 jaar heel wat gezien. En om het helemaal mooi te maken: ook hetero’s worden niet vergeten, en kunnen zich voor het eerst inleven in de rol van de sexuele outcast, een buitenkans. Gezien de populariteit van de Gay Parade moet dit een groot publiek kunnen aanspreken. Er zit in “Ja Zanna” zelfs een heuse “He-Parade”. Natuurlijk zijn er ook clichees: stoere motorpotten en nichten die aan Linedancing doen in cafe de Kittige Cowboy.

Magnus Hirschfeld

Nog wat leuke details: in het origineel heet de school “Heartsville High”, en ligt in een nondescripte omgeving in Amerika. Na wat bladeren in “Van Alle Tijden, Van Alle Culturen”  (geschiedenis van de homoseksualiteit) stuitte ik op Magnus Hirschfeld, een van de vroegste en dapperste homo-rechten verdedigers, een Duitse arts die zijn Institut Hirschfeld in de Nazi-tijd moest opdoeken.

In de 19e eeuw werden allerlei termen voor homoseksuelen gebruikt, zoals “Uraniërs”, een term die verwijst naar een verhaal in Het Symposium van de Griekse filosoof Plato. Vandaar dat Hogeschool Hirschfeld in Urania staat. Een omgekeerde wereld waar homoseksualiteit de norm is. Een soort immer-blij Noord Korea, waar niemand weet dat er ook hetero’s zijn - alles onder een crypto militair regime, met een rector die Overste genoemd wordt.

De titel

MLab liet ik kiezen uit He Zanna Ho Zanna en Ja Zanna Nee Zanna. OerZuster Hetty Blok stuurde me een lief e-mailtje naar aanleiding van mijn titelkeuze.

De spelers

tot ik twee jaar geleden “Bare” vertaalde had ik weinig kennis van moderne musicals. Ik vertaalde eerder wel de halve Cole Porter, Harold Arlen en Gershwin - catalogus, maar van Lloyd Webber en zijn nazaten slechts een handjevol nummers. Dus ook de spelers kende ik niet. Vorig jaar, bij de uitvoering van “Bare” door Codarts viel me al op dat er veel zeer getalenteerde mensen in dit circuit rondlopen. Ook nu, bij het rondgooglen op de namen van de medewerkers, ben ik onder de indruk geraakt van de ervaring die deze (in mijn ogen) piepjonge mensen al hebben.

Tijdens de opdracht ging ik bij toeval naar de film “170 Hz”, een prachtige arthousefilm over 2 dove jongeren die een heftige liefdesrelatie doormaken. De mannelijke hoofdrolspeler bleek in “Zanna” mee te spelen - Michael Muller, en is daar een vrolijke nerdy jongen, terwijl hij in de film overtuigend een dramatische rol speelt.

Matthew Michel, die Zanna speelt, is ook een gelauwerde musicalster aan het worden, Elise Berend - die de Zanna-muziek al bij de eerste repetitie van buiten leek te kennen, geen sinecure - speelde o.a. in Mamma Mia,  Gino Emnes - ex voice of Holland -  in the Lion King (heb ik ook al gemist). En zo kan ik doorgaan, bijvoorbeeld over het bijzondere zang- en komische talent van Jasper van Dijk (Anton), de pittige uitstraling & stem van Jeske (Roberta), de hilarische omroep-nichtenrol van Tijl (Boris Schreurs). Of over Sanguita Akkrum die net zo makkelijk een sergeante als een Amsterdamse cafeehoudster speelt.

Behalve dat iedereen die dit leest zal begrijpen dat hij absoluut naar “Ja Zanna...” moet, al is het maar om al deze mensen bij elkaar te zien, of voor de choreografie van Guillermo Blinker - neem ik me nu ook voor mezelf het plezier te doen om meer musicals te gaan zien - zeker die van M Lab - en hopelijk ook te vertalen.

Ron Mesland 8-6-2012

Voorproefje van twee nummers zoals

ze al na een paar dagen repeteren

klonken bij de perspresentatie.

<<<     VIDEO : Een duidelijk geval

met Michael Muller en Gino Emnes

als Max & Stef

            

VIDEO: Echt geen tijd

met Jeske van de Staak als Roberta

4/6/12  

Kijkje bij de repetitie van Ja Zanna...

op de valreep van de eerste try outs

Vandaag(4-6) mocht ik even kijken bij de

repetities, en genoot van een overdonderend

ballet (choreografie Guillermo Blinker) bij

het hilarische nummer Wees een Vent.

De stijl van Village People en Hollywood’s

camp-balletregisseur Busby Berkeley lijken

elkaar hier te ontmoeten. Sanguita (Kika

van Klitheuvel) blijkt een keiharde sergeante.

Een van de lastigste nummers is “Zeg niets...” ,

als in de Musical Binnen de Musical eerst een

zwaar aangezette kitschtranentrekker wordt

geparodieerd en daarna datzelfde nummer

tot een serieus duet transformeert.  

Elise Berends - een komisch en serieus talent -

en Gino Emnes kunnen dat prachtig.

Matthew, als Zanna, is voortdurend op

onnadrukkelijke wijze zeer aanwezig.

Het is mooi om te zien dat de

onderlinge verhoudingen echt bijzonder goed

lijken te zijn. Michael  staat gezellig mee te

mimen (o, dat hoort bij het nummer...) wat zijn

collega’s doen, Sieta (regie) zit (net als ik

trouwens) vaak te schateren om wat er

op de vloer gebeurt, en er hangt een

wat - ja - verliefde sfeer. Of ligt dat aan mij?

Het is natuurlijk al leuk dat mijn met bloed

zweet en tranen verkregen vertaling tot leven

komt, maar het is helemaal prettig dat het

door zulke leuke & goeie mensen gebeurt.

ron mesland

      

  

En wist u dat… 

Gino Emnes (Stef) hoofdrol speelde

in The Lion King, Boris Schreurs (Tijl) "So You Think You Can Dance" won,

Elise Berends (Greet) ster was in Mamma Mia, Jeske van de Staak (Roberta) in Grand Hotel, Jasper van Dijk (Anton) in The Secret Garden, Michael Muller (Max) in de prachtige speelfilm "170 Hz", Sanguita Akkrum (Kika) in Carmen van het Noorden en Matthew Michel (Zanna) net bekroond is in Vlaanderen als aanstormend talent voor zijn laatste musical?