Ron over BARE, voorstelling, zoals gezien in M-Lab (21-6) en op de Codarts academie (9-6)

Lees ook de recensie op Musicalsites.nl

Merkwaardig en opwindend om al die enthousiaste jonge mensen zich in het tekst- en muziekgeweld van deze pop-opera-musical te zien storten. De verhaallijn is gehandhaafd hoewel het stuk behoorlijk is gedemonteerd door regisseur Annelies van Wieringen.

De eerste keer dat ik het zag was ik vooral bezig met het gebruik van mijn tekst, maar merkte gelukkig dat dit al snel op de achtergrond raakte. Niet van elke regie-ingreep kan ik inschatten of die voor niet-kenners van de musical de boel niet chaotischer maakt dan het oorspronkelijke stuk al enigszins is. Maar twee uur zijn teruggebracht tot negentig minuten: dat is eigenlijk prettig, en geeft je als kijker weinig gelegenheid om met je gedachten af te dwalen. Bovendien was ik door gesprekken met de regisseur al op de hoogte van haar ideeën en heb haar aangemoedigd om vooral flink te knippen en plakken. Mijn opdracht als vertaler was om alles zo mooi mogelijk te vertalen, maar op de plaats van de regie zou ik ook niet gauw de complete oertekst willen spelen, die enigszins gedateerd is, en erg Amerikaans.

Een slimme zet is daarom het begin: de situatie wordt duidelijk gemaakt in een flash-back scène waarin alle spelers aan het publiek worden voorgesteld terwijl Jason, de held, sterft aan een overdosis GHB tijdens de toneelopvoering.

Dit zorgt voor een dramatische lijn die aan het eind wordt afgerond als Jason de om hem rouwende studenten tijdens zijn eigen uitvaart filmt. Dat de voorstelling door afstuderende studenten wordt gespeeld krijgt dan ook nog extra betekenis.

De spelers doen het uitstekend, en vooral Anne Aerts viel me op in haar rol als Nadja, de slimme zus van Jason met een eetprobleem. Een dankbare rol, al is het maar omdat ze twee van de best verstaanbare liedjes zingt. (link: EEN AVOND MET MEZELF). Wat dat betreft is er nog wat te winnen: de begeleiders spelen goed maar stonden bij beide voorstellingen vrij hard waardoor balans soms matig was. Vooral Yoran de Bont (Peter) weet daar behendig mee om te gaan, ondanks microfoon-problemen bleef hij dankzij goede dictie en vermijden van lange uithalen steeds verstaanbaar (link: ROL VAN JE LEVEN). De meest ondankbare rol is misschien die van Lucas (Tim van Peteghem), die in te hoog tempo een langdurige rap op harde muziek moet uitspreken. Knap dat het hem lukte om die tekst - helaas niet geheel verstaanbaar - toch zonder haperen te brengen.

Guus Bok is een charmante Jason, die mooi emotioneel doseert: hij weet zijn verhaal goed over te brengen in dit beperkte kader. Dat geldt ook voor Daan Smits, die als Matt met het weinige wat hij te doen heeft veel doet.

Ivy, de sexy maar kwetsbare bitch van het stuk, wordt gespeeld door twee actrices, Kim en Nicole. In de eerste voorstelling nog een tikje stroef, vandaag (2e keer, MLab) werden de dramatische momenten goed verdeeld. Een van de hoogtepunten van het stuk, een lied over Ivy’s ongewenste zwangerschap, wordt zo een knallende tweestemmige solo (link: WORD AL GROOT). Er zijn meer dubbelrollen, die gelukkig niet als gimmick worden uitgespeeld. Misschien met uitzondering van de rol van Zuster Chantelle, een travestierol maar dan van het intelligentere soort (kostuum zeer basaal).

Natuurlijk heb ik in mijn hart geweend over het schrappen van een aantal van mijn favoriete nummers. Maar eerlijk is eerlijk: het oorspronkelijke script is geen hoogtepunt in de theaterliteratuur, wel een bruikbaar vehikel voor deze enthousiaste creatievelingen. Mijn vertaling is in goede handen: de jongens en meiden van Codarts hebben er een mooi en gedenkwaardig statement van gemaakt. En passant wordt nog wat zinnigs gezongen over sex, abortus, liefde, religie en schoolplicht. Jammer dat er geen vervolg inzit - zo gaat dat met schoolvoorstellingen.

Ron Mesland

1. *noot bij de voorstelling van 22 juni: het geluid was nu in balans waardoor vrijwel iedereen beter uit de verf kwam. Complimenten voor Nicole, Kim, Lennart, Evelien, en natuurlijk de anderen die ik al met naam noemde.